“Tutku ana izlek olarak metnin tam ortasına yerleşse de hiçlik, geri dönüş/dönemeyiş, tecrit, ölüm, gizem, suçluluk, sorumluluk duygusu, gurbet, zaman öyküye hâkim olan manzaradaki takımyıldızları gibi metne serpiştirilmiştir.
Hiçbir Zweig öyküsü/romanı yazarın yaşam deneyimlerinden bağımsız değerlendirilemez. Amok Koşucusu’nda da Korku ve Satranç öykülerinde olduğu gibi otobiyografik izdüşümlere rastlamak mümkündür.”
Nilgün Şimşek
